ΚΚΕ

Σκέπτομαι σοβαρά την ίδρυση τής Κίνησης Κατά τής Εργασίας με σύμβολο το πριονοκούτσουρο το οποίο έχει διττή σημασία:

α) ότι "σχίζουμε" την Εργασία
β) ότι δεχόμαστε μόνο την Εργασία στην Φύση
...όσοι πιστοί προσέλθετε!

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Εργασία μήτηρ πάσης κακίας
Όποιος εργάζεται σκοντάφει

Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν δεν δουλεύουν

Όποιος έχει την μύγα, εργάζεται

Στο σπίτι του κρεμασμένου, δεν μιλάνε για δουλειά

Μάθε δουλειά κι άστηνε, κι άμα πεινάσεις πιάστηνε

Όποιος νύχτα περπατεί, δεν δουλεύει το πρωί

Είδε ο τρελλός αυτόν που δούλευε και φοβήθηκε

Μπρος δουλειά και πίσω ρέμα

Όλα τα είχε η Μαριωρή, η δουλειά της έλειπε.

Όποιος καεί απ΄τη δουλειά, φυσά και το γιαούρτι

Νηστικό αρκούδι δεν δουλεύει
Πίσω έχει η αχλάδα τη δουλειά
Πολλές φορές πάει η κολοκύθα για δουλειά, μία φορά πάει και δε γυρίζει

Κάλλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουροδούλευε

Τη δουλειά πολλοί εμίσησαν, το χρήμα ουδείς

Η δουλειά κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει

Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη

Καθαρός ουρανός, δουλειές δεν φοβάται

Όλα τα γουρούνια ίδια δουλειά έχουνε

Όλοι αντάμα και ο δουλευταράς χώρια

Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει δουλειά

Όσα φέρνει η δουλειά, δεν τα φέρνει ο χρόνος

Της δουλειάς τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά

Τι έχεις γέρο και δουλεύεις; δεν μ’αφήνουν τα δαιμόνια

(Πηγή: http://sorolop.blogspot.com/2008/04/blog-post_15.html
Σχετικά άρθρα:
http://politikokafeneio-com.anatolikos.net/anarxia/keno2.htm
http://vrahokipos.gr/v2/index.php/bibliothiki/diethnistiki-kommounistiki-omada/For-the-praise-of-labour.html)

Ο Ρωμηός & ο Νεο-Ρωμηός

Ο μεγάλος μας ριμοπλόκος Γεώργιος Σουρής, δεν συνδύαζε απλώς έξυπνα τίς συλλαβές όπως πολλοί υποστηρίζουν προσπαθώντας να μειώσουν το έργο του, μα εξαπέλυε και τα νοηματικά του βέλη πρός πάσα κατεύθυνση.Όσον αφορά δε την ιδιοσυγκρασία τού Έλληνα δεν έχουμε παρά να ομολογήσουμε πως ήταν ευστοχότατος και απέδιδε ό,τι έβλεπε γύρω του στα τέλη τού 19ου αιώνα με συνέπεια και σαφήνεια... με απόλυτο δε σεβασμό στην μνήμη του διασκέδασα και διασκεύασα μεταφέροντας τα σοφά λόγια του στο σήμερα...Καλή διασκέδαση...

Ο ΡΩΜΗΟΣ

"Στον καφενέ απ'έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
τού ήλιου τίς ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανέναν δεν κυττάζω, κανέναν δεν ψηφώ.

Σε μιά καρέκλα τόνα ποδάρι μου τεντώνω,
το άλλο σε μιαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί
αφίνω το καπέλλο, και αρχινώ με τόνο
τούς υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.

Ψυχή μου! τί λιακάδα! τί ουρανός! τί φύσις!
αχνίζει εμπροστά μου ο καιμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τίς βρίσκω μεγάλες και σοφές.

Βρίζω Εγγλέζους, Ρώσους, και όποιους άλλους θέλω
και στρίβω το μουστάκι μ' αγέρωχο πολύ,
και μέσα στο θυμό μου κατά διαβόλου στέλλω
τον ίδιον εαυτό μου, και γίνομαι σκυλί.

Φέρνω τον νούν στον Διάκο και εις τον Καραίσκο
κατενθουσιασμένος τα γένια μου μαδώ,
τον Έλληνα εις όλα ανώτερο τον βρίσκω,
κι απάνω στην καρέκλα χαρούμενος πηδώ.

Την φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω
απάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ...
Εχύθη ο καφές μου, τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλαστήμιες ξέρω αρχίζω να τίς πω.

Στον καφετζή ξεσπάνω...φωτιά και κείνος παίρνει.
Αμέσως άνω κάτω τού κάνω τον μπουφέ,
τον βρίζω και με βρίζει, τον δέρνω και με δέρνει,
και τέλος δεν πληρώνω...δεκάρα τον καφέ!"

Ο ΝΕΟΡΩΜΗΟΣ

"Στην cafeteri' απ'εξω μονάχος καθισμένος
καφφέ, τσιγάρο, μπάφφο, αχόρταγα ρουφώ,
και απ'την τηλεόραση ξανά 'ποχαυνωμένος
κανέναν δεν κοιτάζω, κανέναν δεν ρωτώ.

Σε μία καρέκλα τόνα ποδάρι μου τεντώνω
το άλλο σε μια άλλη, και λίγο πιο εκεί
αφήνω το τηλέφωνο, κι αρχίζω να τα χώνω,

τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.

Ψυχή μου τί λιακάδα, τί γκόμενες, τί φύση,
περνούν από μπροστά μου σειρά κι οι μετοχές,
και πάνω στην χαρά μου παθαίνω και μιά κρίση,
που τώρα ανεβαίνουν μα...πούλησα προχθές!

Βρίζω μετανάστες, τσιγγάνους και Εβραίους
και σκίζω και τα ρούχα μου τα ακριβά πολύ,
και μέσα στον θυμό μου, κοιτώ γλουτούς...μοιραίους,
ξεχνώ τότε τα πάντα, και τρέχω σαν σκυλί.

Θυμάμαι τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και άλλους
μα νά'σου και ο Bush, κι ο Blair και ο Σαρόν,
τον Έλληνα ανώτερο τον βρίσκω απ' τούς "μεγάλους"
κι ας βρε την βγάζω δύσκολα πολύ προς το παρόν!

Την φίλη την Ε.Ο.Κ. μας με πέντε φασκελλώνω,
απάνω στο τραπέζι το χέρι το χτυπώ...
μού χύνεται ο καφφές μου, το κινητό λερώνω
και τότε τίς βρισιές αρχίζω ένα σωρό.

Στον διπλανό ξεσπάω, τά παίρνει και εκείνος,
τον βρίζω και με βρίζει, τού χύνω τον καφφέ,
κανείς δεν μάς χωρίζει, μπουνιές πέφτουν σα σμήνος,
και τέλος δεν πληρώνω...τα ευρώ για τον frappe'"

Ζεύ Σώσον

Αυτό το ποίημα, όταν πρωτοδημοσιεύθηκε πριν αρκετά χρόνια είχε ως σκοπό το να καταδείξει πόσο "ζωντανή" είναι η Δοτική Πτώση στις μέρες μας, παρά την "επίσημη" κατάργησή της.

Έν διαλύσει μεν το Κράτος
εν χορώ το Παρα-κράτος
η Βουλή εν ευθυμία
εν στολή η Ανομία
εν...καιρώ η Αστυνομία.

Των επί μισθώ Ταγών
τα μυαλά εν εγρηγόρσει
τον Λαό τον εν υπνώσει
συν τοις άλλοις ποιός θα σώσει;
τον "κυρίαρχο" εν γένει
μα εν είδει εν αγνοία
εν επί λέξει αποστρατεία
κι εν προκειμένω εν απορία...

Εν μία νυκτί νομοθετούν
επ'ουδενί λογοδοτούν
περί τού εν κρυπτώ τί κάνουν
επί τώ έργω αν τυγχάνουν
ή εν συνόλω αποτυγχάνουν.

Εν αφθονία οι υποσχέσεις
εν συνεχεία οι δεσμεύσεις
οι αγορεύσεις εν θερμώ
επ'αγαθώ, ναί, τώ σκοπώ
μα κι η Απάτη εν ψυχρώ
και εν ανάγκη...συν Θεώ.

Αεί ομοίω όμοιος πελάζει
για τα εν Δήμω δεν τον νοιάζει
ποιητική αδεία το ού κλέψεις
και εν κενώ το ού μοιχεύσεις
ποσίν αβρόχοις η κλοπή
ελέω θεού η Αρπαγή
μα δεν πειράζει άφες αυτοίς
μην τους μετράς τοις μετρητοίς
μόνο η Ηθική εν ισχύ η Σωκράτους
επ' ωφελεία είν' του Κράτους.

Εν κατακλείδι επ'ευκαιρία
καθώς τελώ εν αδυναμία
μή και ψεχθώ επί εξυβρίσει
επί τή τούδε εμφανίσει...
ΘΟΥ ΦΥΛΑΚΗΝ ΤΩ ΣΤΟΜΑΤΙ
ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ

Βάσει δεδομένων

Πριν από καιρό ασχοληθήκαμε με την Μουσικότητα τής Δοτικής Πτώσης...τώρα θα την δούμε και στον Πεζό Λόγο...

Επειδή πάντοτε μιλάμε βάσει δεδομένων, είναι προφανές το ότι οι Πολιτικοί μας τελούν εν διαστάσει, κοινή συναινέσει βεβαίως, με τον απαλλασσόμενο λόγω βλακείας Ελληνικό Λαό. Γνωρίζουν καλά πως αγαθά κόποις κτώνται και επιδίδονται σε αυτό ψυχή τε και σώματι, πάντοτε εν κρυπτώ φυσικά και σύν γυναιξί και τέκνοις. Εν τούτοις τηρούν την αρχή: τα εν οίκω μή εν δήμω, ώστε να μην μπορεί κανείς να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι ότι όμοιος ομοίω, πολιτικώ, αεί πελάζει.

Οι εν λόγω άνθρωποι τελούν εν γένει, βάσει δεδομένων πάντοτε, εν ευθυμία, συνήθως δε εν χορώ, και εν ανάγκη τής ουσιαστικά εν αχρηστία ψήφου, σπανιότατα όμως επί τώ έργώ, επ'ουδενί εν γνώσει, εν σχέσει και εν δράσει ως προς τα Εθνικά Ζητήματα...πληρωτέες επί τη εμφανίσει, βλέπετε, οι επί εσχάτη προδοσία ενέργειες τών επί μακρώ κι επί μισθώ αλλά ποτέ επ' αγαθώ σκοπώ συνανθρώπων μας.

Εν τω μεταξύ, επί θύραις, ο εν αγνοία αλλά εν πλήρει εξαρτήσει, και επί πιστώσει οραματιζόμενος λαός, κινδυνεύει να συλληφθεί επί εξυβρίσει, και επ' αυτοφώρω μάλιστα, των πάντοτε εν απουσία πρώτων τη τάξει "πολιτών", όταν εν θερμώ αλλ' επί ματαίω προφανώς διατυμπανίζει την προσφιλή του Δός Ημίν Σήμερον τακτική.

Ειρήσθω εν παρόδω, Συν Αθηνά και χείρα κίνει έλεγαν κάποτε, φύσει, ελέω Θεού λένε σήμερα, θέσει, οι ίδιοι άνθρωποι...βλέπετε η Αθηνά βρίσκεται εν αμύνη, ενώ, οι εν στολή Πολιτικοί εν αναμονή τής εν ευθέτω χρόνω και εν όλω εξαφάνισης τής κληρονομιάς της.

Ουκ εν τω πολλώ τω ευ, γι' αυτό τύχη αγαθή εύχεται, λόγω τιμής πάντοτε, ο εκάστοτε Υπουργός, παρά τώ Πρωθυπουργώ και μή, στον ευρισκόμενο εν πλώ προς την Ζωή εν Τάφω Ελληνικό Λαό. Συν τοις άλλοις, το με εν λευκώ εντολή σημερινό Κράτος εν Κράτει, εν είδει κυνηγού, δολοφονεί εν ψυχρώ και ελαφρά τη καρδία τις δυνάμει και όχι εν ενεργεία ευρισκόμενες προς το παρόν ικανότητες τού Πολίτη του...
 

Εν κατακλείδι,

και βάσει δεδομένων πάντοτε,

Ζεύ Σώσον!!!